Okayama dag 1

De dag begon goed. Niet dus. Halverwege de tramrit naar Hiroshima station, kwam ik erachter dat ik mijn telefoon in de badkamer van het hotel had laten liggen... Ik kon mezelf "baka" noemen, dom dus. Onze gids, Aki, belde vanuit de tram met het hotel en gelukkig was hij al gevonden. Ik kon met Aki terug met een taxi, terwijl de rest van de groep even verplicht moest pauzeren bij het station. Ruim een half uur later konden we dan met de trein verder naar Okayama. Overigens is een taxirit een beleving op zich; automatische deuren, een taxichauffeur in uniform en een taxi die netjes is versierd met witte kleedjes.

De treinreis duurde al met al bijna 4 uur, waarbij we 3x moesten overstappen. Gelukkig was ons "business" hotel op een steenworp afstand van het station. We hadden geluk met onze kamer: twee ruime éénpersoons bedden. Andere duo's hadden bijvoorbeeld een klein, krakend tweepersoonsbedje. Het was echt een hotel voor zakenmannen, gezien de reclamefolders voor nachtclubs en bepaalde dames op het bureautje in de hoek van de kamer. Isabelle voelde zich tijdens de rit wat misselijk, dus nam ze wat rust en heeft de wasserette bezocht. Ik ben meegegaan naar de oude stad Kurashiki. Een aardig bezoek, maar er viel niet veel te beleven.

Daarna terug naar Okayama en een stukje meegepakt van de vuurwerkshow bij de rivier. Ook hier was weer een festival aan verbonden, in dit geval het Momotaroh festival dat het hele weekend duurt. Momotaroh was volgens de legende (en nu komt het) een jongen, geboren uit een perzik, die met zijn 3 vrienden, een hond, een aap en een fazant, de mensen uit de regio beschermde tegen demonen. Het centrum stond bol van de festiviteiten, optredens met vele dansgroepen en er werden cadeautjes uitgedeeld. Omdat het zo druk was bij de vuurwerkshow, ben ik teruggelopen en vond ik Isabelle terug bij de dansvoorstellingen, vlak bij het hotel. Okayama is echt een hele leuke, bruisende stad!

(Robin)